Ήταν μόλις το 1996 που οι νέοι της κοινότητας Πολυστύπου αποφάσισαν να κάνουν πιο δημιουργική την παρέα τους, «επιστρατεύοντας» τις ικανότητές τους, τη φιλία, τη συλλογικότητα, την αγάπη τους για το χωριό και τη φύση καθώς και τη χαρά της δημιουργίας.
Έτσι μέσα από αδιάκοπους σοβαρούς προβληματισμούς και μελέτη, ξεπήδησαν οι «Ορίζοντες Πολυστύπου», το πρώτο σκαλί για να μπορέσουν να αγκαλιάσουν το όνειρό τους.
Οι καινούργιοι πεντακάθαροι Ορίζοντες, που θα φιλοξενούσαν την Ανατολή των Ονείρων και της Ευημερίας, στη μικρή μας κοινότητα.
Το πρώτο σθεναρό «ΟΧΙ» μπροστά στην αλόγιστη καταστροφικότητα της αστυφιλίας και της ερήμωσης, της περιβαλλοντικής ρύπανσης και της κοινωνικής αδικίας.
Το πιο γλυκό χαμόγελο προς τη Παράδοση, τα Έθιμα, τον Πολιτισμό, τον Άνθρωπο.
Η Φιλία, η Ομάδα, η Παρέα. Αυτοί, που γέννησαν τους Ορίζοντες.
Οι αναγκαιότητες διατήρησης της Πολιτιστικής μας κληρονομιάς, πολιτισμικής αναβάθμισης, καλλιέργειας του σώματος και της ψυχής με τον αθλητισμό και το διαλογισμό, προστασίας του περιβάλλοντος από απαράδεκτες ενέργειες, ενημέρωσης και ψυχαγωγίας των κατοίκων, των νέων και περισσότερο των παραμελημένων ατόμων της 3ης ηλικίας, παραμέρισαν την οποιαδήποτε πολιτική και κομματική σκοπιμότητα, τα οικονομικά και προσωπικά συμφέροντα, τον ατομικισμό και την προσωπική προβολή, που αποτελούν τους χειρότερους τροφοδότες της διχόνοιας και του μίσους.
Έτσι, οι Ορίζοντες, χωρίς πολιτικό χρώμα, χωρίς ηλικία και φύλο, χωρίς κοινωνική τάξη και συγκεκριμένο επίπεδο μόρφωσης, προχώρησαν στην ομαδοποίηση των κατοίκων, στη σύσφιξη των σχέσεων καθώς και τη δημιουργία γεφυρών επικοινωνίας. Με τις πάμπολλες πολιτιστικές, περιβαλλοντικές, αθλητικές και άλλες εκδηλώσεις τους, έδωσαν την ευκαιρία στους νεότερους να γνωριστούν μεταξύ τους και να μάθουν πολλά για το χωριό τους, την Ιστορία του, τις Παραδόσεις του και τον ιδιαίτερο του χαρακτήρα. Έφεραν ξανά τους μεγαλύτερους στον ίδιο χώρο, τους μάζεψαν και τους “ανάγκασαν” να μιλήσουν, να συζητήσουν, να επικοινωνήσουν, να αποχωριστούν για λίγο το καβούκι που μας φόρεσε η αστυφιλία και η αποδιοργάνωση του παλιού συλλογικού τρόπου ζωής. Όσο για τα άτομα της τρίτης ηλικία, σ’ αυτούς προσέφεραν λίγη χαρά και ψυχαγωγία, ένα «ευχαριστώ» για τα όσα έχουν κάνει για μας, λίγη στοργή και τρυφερότητα και χιλιάδες αναμνήσεις…
Με τον τρόπο αυτό, οι Ορίζοντες, ξεκινώντας ουσιαστικά από το Μηδέν, κουβαλώντας στη πλάτη τη μοναδική τους περιουσία, ένα ανυπόταχτο Όνειρο, οπλισμένοι ψυχικά με τη δύναμη του Θεού και φορώντας την πανοπλία της Παράδοσης, έθεσαν στόχους και προτεραιότητες, οργανώθηκαν σωστά, έκαναν μελέτες, συμβουλεύτηκαν τους ειδικούς και τους μεγαλύτερους, σεβάστηκαν τα ιδανικά για τα οποία θυσιάστηκαν ή χάθηκαν, κάποιοι άλλοι που πίστεψαν σε κάποιο ανάλογο όνειρο και έδωσαν τη μάχη με το χρόνο που φθείρει τα πάντα.
Μοναδικός γνώμονας, καθοδηγητής και «Πιστεύω» το Όνειρο.
Αφήνουμε σε σας, να κρίνετε τα αποτελέσματα αυτού του καθημερινού και αδιάκοπου αγώνα που ακόμη συνεχίζεται και θα συνεχίζεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου